Annemin bir kek tenceresi vardı, hani şu ortasında minik bir bacası olan. Altında da bir tepsisi olurdu. Hatta evimizde kömür sobası olmadığından, o tepsinin üzerine de (kekin altı birden pişmesin diye) kül serpilirdi. “Komşu komşunun külüne muhtaçtır” diyen annem, komşudan kül istemişti. Çocukluk yıllarımın en güzel kokusuydu ve sanırım yapmayı ilk öğrendiğim kekti.Kızlar küçükken sık sık yapardım. Bazen beslenme çantalarına koyardım, çoğu kez de okuldan geldiklerinde süt ya da meyve suyu eşliğinde bayıla bayıla yerlerdi. Evde her zaman bulunduğu için, aniden çaya kahveye biri geldiğinde de cankurtaranımdı. Kızlar büyüyüp, artık hamur işine paydos dediğinde, misafirlere de başka pastalar yaptığımdan kek (kızların tabiriyle) demode kalmıştı. Ama şimdi de torunlar var ve bize geldiklerinde “anneanne kek var mı?” diye sormaya başladıklarından beri yeniden gündeme geldi.
MALZEME
4 yumurta,
2 su bardağı toz şeker,
1 paket margarin,
1 su bardağı yoğurt,
1 paket vanilya,
1 paket kabartma tozu,
3 su bardağı un,
2 yemek kaşığı kakao.
NASIL YAPACAĞIZ?
Yumurtaları karıştırma kabına kırdıktan sonra tozşekeri de ilave ederek iyice çırpacağız. Margarini eritip karışıma katacağız, çırpmaya devam ederken sırayla yoğurdu, vanilya ve kabartma tozunu da ilave edeceğiz. Yağlanmış kalıba 3 yemek kaşığı kadarını ayırarak dökeceğiz. Kalan hamura kakaoyu karıştırarak diğer hamurun üzerine döküp, çatalla helezonlar yaparak şekl vereceğiz. 170 derecedeki fırında 40- 45 dakika pişireceğiz.
NOT: Kakaolu karışıma parça çikolata ilave edeceğiniz gibi, kakao yerine 1 su bardağı dövülmüş ceviz ya da küp şeklinde doğranmış meyve kurusu da koyabilirsiniz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder